De uitspraak AbRvS 28 september 2016 ECLI:NL:RVS:2016:2555, gaat over de vraag welke onderdelen van een monument nu monumentwaardig zijn. Appellant is sinds 1982 eigenaar van een woning in Heerde. Bij besluit van 6 juli 2001 heeft de minister deze woning op grond van artikel 3 van de Monumentenwet 1988 aangewezen als beschermd monument. De monumentenstatus van de woning heeft tot gevolg dat voor wijzigingen aan het exterieur en onroerende interieur, voor zover het monumentale waarden betreft, een vergunning dient te worden gevraagd aan het college van burgemeester en wethouders van Heerde. Appellant heeft de minister verzocht om de inschrijving voor het gehele monument, maar in ieder geval voor het interieur, met toepassing van artikel 8 van de Monumentenwet 1988 door te halen. Dat besluit is geweigerd en is onherroepelijk geworden. Ondanks dat het besluit dat in deze uitspraak wordt beoordeeld ziet op een verzoek om schadevergoeding, zijn de overwegingen ook voor ruimtelijke procedures van belang.
De Afdeling beoordeelt allereerst de omvang van de monumentenbescherming. Daarbij wijst zij naar de uitspraak van 3 april 2013 (ECLI:NL:RVS:2013:BZ7541), waarin staat bepaald dat het beschermde monument is datgene dat in de redengevende omschrijving als zelfstandige eenheid is genoemd. Bij de bepaling van een zelfstandige eenheid gaat het om datgene wat bouwkundig en functioneel een onlosmakelijk geheel vormt. Verder is het civielrechtelijk onderscheid in onroerende en roerende zaken ook op monumenten van toepassing (zie de uitspraak van de Afdeling van 3 augustus 2005; ECLI:NL:RVS:2005:AU0396). Dit betekent dat zaken die op grond van artikel 3:4 van het Burgerlijk Wetboek naar verkeersopvatting onderdeel uitmaken van de hoofdzaak of daarmee zodanig zijn verbonden dat zij daarvan niet kunnen worden afgescheiden zonder dat beschadiging van betekenis wordt toegebracht, dezelfde bescherming genieten als het monument waartoe zij behoren.
In dit geval vormen het exterieur en het interieur van de woning, voor zover dat interieur naar verkeersopvattingen onroerend is, een onlosmakelijk geheel en zijn beiden als monument aangewezen.
Voor meer informatie over deze uitspraak kunt u contact opnemen met Janike