22 januari 2021
Voorzieningenrechter AbRvS 20 januari 2021, ECLI:NL:RVS:2021:80. De raad van Weert stelt bestemmingsplan “Laarveld 2020” vast. Dit maakt de bouw van 462 woningen in een aaneengesloten gebied mogelijk en valt onder categorie 11.2, onderdeel D, van de bijlage bij het Besluit milieueffectrapportage (aanleg e.d. van een stedelijk ontwikkelingsproject), maar wel onder de drempel van 2000 woningen. Gelet op artikel 2 lid 5 onder b Besluit milieueffectrapportage geldt er een verplichting tot het verrichten van een vormvrije m.e.r.-beoordeling.
Het college van burgemeester en wethouders heeft ter uitvoering van deze verplichting op 17 maart 2020 besloten dat voor het plan geen MER noodzakelijk is, omdat de voorgenomen ontwikkeling geen belangrijke nadelige gevolgen voor het milieu zal veroorzaken.
Het plan bevat echter ten aanzien van de bouw van de woningen niet alleen plandelen met een eindbestemming (“Wonen”), maar tevens plandelen met een uit te werken bestemming (de bestemming “Wonen – Uit te werken”), onderscheidenlijk voor fase 3 en fase 4. Het gaat hier dus om een zogenaamd gemengd bestemmingsplan. In het genoemde besluit van 17 maart 2020 waren niet tevens de milieugevolgen van fase 4 betrokken. Gelet hierop neemt de voorzieningenrechter (“kortsluitend” en dus oordelend in de hoofdzaak) strijd met het zorgvuldigheids- en het motiveringsbeginsel aan. Maar omdat het college vervolgens de gezamenlijke gevolgen van fasen 3 en 4 alsnog heeft beoordeeld, laat de voorzieningenrechter vervolgens de rechtsgevolgen in stand.
De vormvrije m.e.r.-beoordeling moet dus betrekking hebben op het hele project (dus inclusief de uit te werken bestemmingen). Voor gemende bestemmingsplannen die boven de drempelwaarden uitkomen, was dit al eens uitgemaakt in AbRvS 28 mei 2008, ECLI:NL:RVS:2008:BD2641, maar hetzelfde geldt dus voor de vormvrije m.e.r.-beoordeling bij gemengde bestemmingsplannen onder de drempelwaarden.
Voor meer informatie over deze uitspraak kunt u contact opnemen met Rob