AbRvS 14 februari 2018, ECLI:NL:RVS:2018:522. Bij besluit van 4 april 2017 B&W Goeree-Overflakkee een wijzigingsplan vastgesteld. Het plan maakt een nieuwe woonwijk van ten hoogste 100 woningen mogelijk. Een appellant betoogt dat B&W ten onrechte bepaalde plannen onder de noemer wijzigingsbevoegdheid scharen en niet tot de harde plancapaciteit hebben gerekend.
Volgens de Afdeling mag anders dan bij een uitwerkingsplicht, waarbij de planologische aanvaardbaarheid van de uit te werken bestemming als een gegeven geldt, bij een wijzigingsbevoegdheid de aanvaardbaarheid van de nieuwe bestemming binnen het gebied waarop de wijzigingsbevoegdheid betrekking heeft slechts in beginsel als een gegeven worden beschouwd. Terwijl voor een uitwerkingsplicht gelet op artikel 3.6, lid 1, onder b, Wro geldt dat B&W het plan moeten uitwerken, geldt voor een wijzigingsbevoegdheid dat B&W binnen bij het plan te bepalen grenzen het plan kunnen wijzigen. Daarbij moet niet alleen worden voldaan aan de wijzigingsvoorwaarden maar dient ook te worden nagegaan of uit een oogpunt van goede ruimtelijke ordening, gelet op de betrokken belangen, wijziging van de oorspronkelijke bestemming gerechtvaardigd is. In zoverre bestaat er bij de wijzigingsbevoegdheid derhalve nog onzekerheid over realisatie van de in beginsel aanvaardbaar geachte bestemming.
Volgens de Afdeling hebben B&W gelet hierop in het kader van artikel 3.1.6, lid 2, Bro, zoals dit gold ten tijde van belang, niet benutte wijzigingsbevoegdheden terecht niet tot de harde plancapaciteit gerekend.
Kortom: in dit opzicht slaagt dus niet de stelling van appellanten dat B&W de woningbehoefte niet goed zouden hebben afgewogen tegen het bestaande aanbod (harde plancapaciteit).
Voor meer informatie kunt u contact opnemen met Rob