Beschikkingen van bestuursorganen kunnen onherroepelijk worden doordat men daartegen niet, niet op tijd of niet met succes procedeert. De aanvrager dient bij het bestuursorgaan daarna soms opnieuw een aanvraag in. In wezen vraagt hij of zij het bestuursorgaan terug te komen op zijn eerdere besluit. Als daarbij geen nieuwe feiten of omstandigheden worden aangevoerd, mag het bestuursorgaan verwijzen naar zijn eerdere besluit en hoeft het voor een weigering om terug te komen op het eerdere besluit geen motivering te geven. Aldus geparafraseerd artikel 4:6 Awb.
Gaat het bestuursorgaan toch inhoudelijk in op de aanvraag en geeft het een gemotiveerde afwijzende beschikking, dan kan de burger – meestal via bezwaar – naar de rechter. De Afdeling toetste voorheen zelf of de burger nieuwe feiten of omstandigheden had aangevoerd. In AbRvS 23 november 2016, ECLI:NL:RVS:2016:3131, ziet men een nieuwe lijn: “Als het bestuursorgaan de herhaalde aanvraag of het verzoek terug te komen van een besluit op inhoudelijke gronden afwijst, dan toetst de bestuursrechter het besluit op die aanvraag of dat verzoek aan de hand van de aangevoerde beroepsgronden als ware dit het eerste besluit over die aanvraag of dat verzoek. Anders dan voorheen beoordeelt de bestuursrechter dus niet meer ambtshalve of wat een rechtzoekende aan zijn aanvraag of verzoek ten grondslag heeft gelegd nieuw gebleken feiten of veranderde omstandigheden zijn.” Maar, “[a]ls het bestuursorgaan – overeenkomstige – toepassing geeft aan artikel 4:6, tweede lid, van de Awb, dan toetst de bestuursrechter aan de hand van de aangevoerde beroepsgronden en eventueel door het bestuursorgaan gevoerd beleid, of het bestuursorgaan zich terecht, en zorgvuldig voorbereid en deugdelijk gemotiveerd op het standpunt heeft gesteld dat er geen nieuw gebleken feiten of veranderde omstandigheden zijn.” De nieuwe lijn wordt door de Afdeling met onmiddellijke ingang gehanteerd.
Voor meer informatie over de uitspraak kunt u contact opnemen met Rob