zonnepark in strijd met gemeentelijk landschapsbeleid

Zonnepark in strijd met gemeentelijk landschapsbeleid
De uitspraak van de AbRvS van 23 maart 2022, ECLI:NL:RVS:2022:844 gaat over een zonnepark in Someren. De omgevingsvergunning heeft betrekking op de realisatie van een zonnepark met een oppervlakte van ongeveer 5,6 hectare, in het buitengebied en een instandhoudingstermijn van 25 jaar. De hoogte van de zonnepanelen is maximaal 1,80 meter. Rondom het terrein wordt beplanting aangelegd en wordt een hekwerk geplaatst. Het zonnepark is in strijd met het bestemmingsplan. Om het project mogelijk te maken, heeft het college een omgevingsvergunning verleend met toepassing van art. 2.12, eerste lid, aanhef en onder a, onder 3˚ Wabo.

Appellanten voeren aan dat het project in een beekdallandschap ligt en het project daarom in strijd is met het gemeentelijke beleid voor zonneparken. In dit beleid wordt als uitgangspunt gehanteerd dat het realiseren van zonnevelden in beekdalen niet wordt toegestaan vanwege het gevaar dat landschapswaarden onherstelbaar worden aangetast en vanwege de kwetsbaarheid van het landschap. In het beleid is opgenomen dat beekdalen, die weinig waarde vertegenwoordigen, wel kunnen worden aangemerkt als zoekgebied voor zonneparken. Maar, dan moet wel uit een inventarisatie van de feitelijk aanwezige natuur- en landschapswaarden duidelijk worden dat er of feitelijk geen waarden aanwezig zijn, of dat de wel aanwezige waarden niet worden aangetast door het plaatsen van zonnepanelen.

Op de zitting heeft het college toegelicht dat slechts een smalle strook van het project in een beekdallandschap ligt, op deze strook zijn ongeveer tien tot vijftig zonnepanelen gepland. Het beekdallandschap is op deze plek niet meer (feitelijk) herkenbaar. Bij onderzoek door een ecoloog is namelijk geconstateerd dat de strook, waar de zonnepanelen zijn voorzien, niet de gebiedskenmerken heeft van een beekdallandschap. De bevindingen van dit onderzoek zijn niet schriftelijk vastgelegd in een verslag of een rapport. Het college heeft er verder op gewezen dat de betreffende gronden vroeger werden gebruikt voor glastuinbouw. De kassen zijn ongeveer tien jaar geleden verwijderd.

De Afdeling stelt vast dat de strook in het beekdallandschap, waar een deel van het zonnepark is voorzien, niet behoort tot het bestaande zoekgebied voor zonneparken. En nu het ecologisch onderzoek niet op schrift is gesteld, is onvoldoende inzichtelijk gemaakt dat aan het gemeentelijk beleid is voldaan.

Voor meer informatie over deze uitspraak kunt u contact opnemen met Janike