De uitspraak van de AbRvS van 18 november 2015, ECLI:NL:RVS:2015:3508, gaat over een geweigerde omgevingsvergunning voor de bouw van 2 woningen. De aanvraag is in strijd met het bestemmingsplan en kan alleen worden verleend met toepassing van artikel 2.12 lid 1 onder a onder 3 Wabo.
De gemeenteraad van de gemeente Leiden heeft de verklaring van geen bedenkingen geweigerd en daarop heeft het college de vergunning geweigerd. Dat besluit is hangende beroep ingetrokken en vervolgens heeft het college alsnog een vergunning verleend.
Ik laat de discussie over de vraag of van het beroep van rechtswege op het nieuwe besluit van toepassing is, in deze samenvatting achterwege en beperk mij tot de discussie over de verklaring van geen bedenkingen. De gemeenteraad heeft de weigering van de verklaring van geen bedenkingen voor het oorspronkelijke besluit als volgt gemotiveerd: “De geplande huizen komen zeer dicht op de achterzijde van de bestaande woningen te staan. Overwegingen van uitzicht en privacy maken dat de desbetreffende bewoners bezwaar hebben tegen de bouw van deze huizen. Het is betwistbaar dat hiermee een historische situatie hersteld wordt. Er is in de directe omgeving veel veranderd sinds de woningen die op deze plek stonden, zijn afgebroken. Het is heel goed mogelijk om binnen het plangebied twee woningen te realiseren die wel voldoen aan de redelijke eisen van welstand, maar die niet de nadelen hebben van het huidige ontwerp, zoals ook door de bewoners naar voren is gebracht in de commissievergadering van 10 januari jl.”
Volgens de rechtbank en Afdeling zijn dit geen argumenten die een goede ruimtelijke ordening dienen, maar uitsluitend welstandelijke aspecten. De aangedragen argumenten bieden daarom een onvoldoende motivering voor de weigering van de verklaring van geen bedenkingen.
Voor meer informatie over deze uitspraak kunt u contact opnemen met Janike