In de uitspraak van 15 oktober 2014, nr. 201308724/1/A1 heeft de AbRvS zich op het standpunt gesteld dat als de afstand tussen een geurgevoelig object en een veehouderij voldoet aan de afstandsnormen uit de Wvg, in beginsel een goed woon- en leefklimaat is gegarandeerd. De AbRvS verwijst daarbij naar een eerdere uitspraak, AbRvS 24 oktober 2012, nr. 201107891/1/R3. Vervolgens wordt overwogen dat indien tussen de veehouderij en het geurgevoelig object niet de in de Wgv genoemde afstand wordt aangehouden, door de raad moet worden gemotiveerd waarom desondanks een aanvaardbaar woon- en leefklimaat in het geurgevoelige object kan worden gegarandeerd.
In het algemeen volgt uit de jurisprudentie dat een goed woon- en leefklimaat niet zonder meer aanwezig is als aan de normen wordt voldaan, zie bijvoorbeeld: AbRvS 19 oktober 2011, nr 201001729/1/R2, AbRvS 30 januari 2013, nr. 201203524/1/R1, JM 2013/40, m. nt. F. Arents en AbRvS 23 oktober 2013, nr. 201301638/1/R1, m. nt. F. Arents, JM 2013/162. De uitspraak van 15 oktober 2014 laat zien dat die conclusie niet zonder meer van toepassing is op een situatie waarin moet worden getoetst aan de afstandsnormen uit de Wvg.