In de procedure die ten grondslag ligt aan de uitspraak van de AbRvS van 23 december 2015 (ECLI:NL:RVS:2015:3958) voert het college van B&W aan dat de rechtbank ten onrechte het beroep van appellant niet gedeeltelijk niet-ontvankelijk heeft geacht. Het college voert hiertoe aan dat in het bezwaarschrift alleen gronden zijn aangevoerd over de hoogte van de taxatie terwijl in beroep ook de planvergelijking ter discussie is gesteld. Omdat de taxatie en de planvergelijking verschillende onderdelen van het besluit van 30 juni 2014 zijn kon appellant volgens het college van B&W niet eerst in beroep opkomen tegen de planvergelijking.
De Afdeling maakt korte metten met dit standpunt van het college. Volgens de Afdeling is de beslissing op een verzoek om een planschadetegemoetkoming niet op te delen in meerdere besluitonderdelen. Artikel 6:13 van de Algemene wet bestuursrecht vormde derhalve geen beletsel voor het eerst in beroep betwisten van de in het besluit van 30 juni 2014 gemaakte planvergelijking. Verder staat de toetsing door de rechtbank van het besluit naar de feiten en omstandigheden ten tijde van de totstandkoming daarvan noch enige rechtsregel binnen de door de wet en de goede procesorde begrensde mogelijkheden eraan in de weg, dat bij de beoordeling van het beroep gronden worden betrokken die na het nemen van dat besluit zijn aangevoerd en niet als zodanig in bezwaar of de uniforme openbare voorbereidingsprocedure naar voren zijn gebracht.
Voor meer informatie over deze uitspraak kunt u contact opnemen met Ineke