De uitspraak van de AbRvS van 28 september 2016, ECLI:NL:RVS:2016:2583, is om twee redenen interessant. Allereerst de overwegingen over de vraag tot wanneer nieuwe schadeveroorzakende besluiten bij een reeds ingediende aanvraag om een tegemoetkoming kunnen worden betrokken. De Afdeling overweegt dat zolang een ingeschakelde adviseur nog geen advies heeft uitgebracht over de aanvraag, het niet is uitgesloten dat de aanvraag en het onderzoek uitgebreid wordt met een later genomen beweerdelijk schadeveroorzakend besluit. Daarvoor is wel vereist dat het ‘nieuwe’ schadeveroorzakende besluit voldoende samenhang vertoont met het eerdere schadeveroorzakende besluit, waarvoor de aanvraag was ingediend.
Ten tweede gaat het om de vraag of bij elk schadeveroorzakend besluit opnieuw het NMR mag worden toegepast. De Afdeling overweegt dat in beginsel per schadeveroorzakend besluit het NMR wordt toegepast. Op deze regel dient echter een uitzondering gemaakt te worden als de opvolgende planologische maatregelen zo nauw met elkaar verweven zijn, dat de voor- en nadelen die uit de maatregelen voortvloeien moeten worden geacht voort te vloeien uit één en dezelfde maatregel. In zo’n geval kunnen de bedragen die per afzonderlijke oorzaak als schade zijn getaxeerd bij elkaar worden opgeteld en kan daarop éénmaal het NMR worden toegepast.
Voor vragen over deze uitspraak kunt u contact opnemen met Ineke