De rechtspraak over het normaal maatschappelijk risico (NMR) heeft meestal betrekking op bestemmingsplannen voor nieuwe woningbouw of bedrijfsmatige ontwikkelingen. Rechtspraak over het NMR voor infrastructurele ontwikkelingen komt minder vaak voor. De uitspraak van de AbRvS van 29 januari 2020, ECLI:NL:RVS:2020:281 gaat over het normaal maatschappelijk risico voor een infrastructurele ontwikkeling, de Buitenring Parkstad Limburg waarvoor door de provincie Limburg een inpassingsplan is opgesteld. De Buitenring is een ringweg rondom de stadsregio Parkstad Limburg. Het tracé loopt ongeveer 18 km over nieuw aan te leggen wegen en ongeveer 8 km over bestaande wegen die zijn aangepast. De verzoeker om een tegemoetkoming in de planschade woont nabij een nieuw deel van het tracé.
Het college van GS heeft het NMR bepaald op 3% van de woningwaarde onder het oude planologische regime. De rechtbank had het NMR op 2% vastgesteld. De Afdeling volgt het betoog van het college en stelt het NMR op 3% vast. De Afdeling overweegt dat de aanleg van nieuwe infrastructuur, zoals de Buitenring, een normale maatschappelijke ontwikkeling is. Deze ontwikkeling paste bovendien in het gedurende een reeks van jaren gevoerde ruimtelijke beleid. Deze twee aspecten rechtvaardigen volgens de Afdeling een hoger NMR dan 2%. Het feit dat de ontwikkeling niet past in de structuur van de omgeving is geen reden om de drempel niet op 3% vast te stellen.
Voor meer informatie over deze uitspraak kunt u contact opnemen met Ineke