In het kader van effectieve rechtsbescherming omgevingsvergunningen aangemerkt als besluiten op bezwaar

21 mei 2021

AbRvS 19 mei 2021, ECLI:NL:RVS:2021:1069. Bij besluiten van 30 oktober 2018 heeft het college van Leiden geweigerd omgevingsvergunningen te verlenen aan verschillende partijen voor de tijdelijke bewoning van een aantal bedrijfsruimten in een pand. Partijen hebben hiertegen bezwaar gemaakt. Bij besluiten van 16 januari 2020 heeft het college naar aanleiding van een nieuwe akoestisch onderzoek de gevraagde omgevingsvergunningen alsnog verleend.

Het college heeft zich op het standpunt gesteld dat de verleende omgevingsvergunningen geen besluiten op bezwaar zijn. Het is volgens het college uitdrukkelijk zijn bedoeling geweest dat de verleende omgevingsvergunningen geen besluiten op bezwaar, maar nieuwe primaire besluiten zijn. Daarbij wijst het college er onder meer op dat onder de verleende omgevingsvergunningen bezwaarclausules zijn opgenomen.

De Afdeling is van oordeel dat de omgevingsvergunningen als besluiten op bezwaar moeten worden aangemerkt, gezien de strekking van deze besluiten en de belangen van een spoedige beslechting van het geschil en een effectieve rechtsbescherming. In dit verband wijst de Afdeling erop dat appellanten al in 2017 een handhavingsverzoek hebben ingediend tegen bewoning van een aantal panden. Bovendien gaat het om tijdelijke omgevingsvergunningen voor bewoning tot 1 januari 2023. De kans is groot dat de omgevingsvergunningen al (bijna) zijn verlopen als in rechte duidelijkheid wordt verkregen indien deze niet als besluiten op bezwaar worden aangemerkt. De Afdeling oordeelt uiteindelijk dat het beroep tegen de besluiten van 16 januari 2020 ongegrond is. Zo is onder andere het akoestische aspect voldoende onderzocht en leiden de omgevingsvergunningen niet tot (een toename van) verkeersonveilige situaties.

Voor meer informatie kunt u contact opnemen met Rob